Το ΄΄ παρασκήνιο ΄΄ της κάρτας από τη Μόσχα
Οι φοιτητές και των δυο πανεπιστημίων ενημερώθηκαν για την ιδέα της σκυταλοδρομίας δημιουργικής γραφής στα ελληνικά δείχνοντας ενθουσιασμό από την αρχή . Μέχρι την αποστολή της πρώτης κάρτας από τον κ. Ηλιόπουλου κάναμε μια γενική συζήτηση για τη μετανάστευση και το προσφυγικό Οι φοιτητές κατέθεσαν τις όποιες εμπειρίες είχαν και συζητήσαμε και την τρέχουσα επικαιρότητα τη σχετική με τη Σύρια. Η όλη διαδικασία βοήθησε πολύ και στον εμπλουτισμό του λεξιλογίου των φοιτητών πάνω σε αυτή τη θεματική.
Συμφωνήσαμε κάθε πανεπιστήμιο να δημιουργήσει μια κάρτα και στη συνέχεια να τις ενώσουμε σε μία.
Όταν έφτασε η πρώτη κάρτα και περισσότερες οδηγίες, κάναμε ακόμα μια συζήτηση για τη δημιουργική γραφή. Στον πινάκα σχηματίσαμε σιγά σιγά έναν χάρτη με τα υλικά της κάθε ιστορίας ( ήρωας, προέλευση , ηλικία, κατάσταση κτλ ). Είχε ενδιαφέρον πολύ ότι οι φοιτητές συνεργάζονταν για να πλάσουν έναν αληθοφανή ήρωα. Δόθηκε ένα χρονικό όριο μέσα στο οποίο η κάθε ομάδα συναντιόταν χωρίς την παρουσία μου για να δουλέψει την ιστορία της.
Όταν δημιουργήθηκαν οι κάρτες τους , κάθε ομάδα επέλεξε έναν αντιπρόσωπο που βρέθηκε με τον αντιπρόσωπο της άλλης ομάδας και ένωσαν τις δύο κάρτες σε μία ιστορία κρατώντας από κάθε κάρτα τα καλύτερα στοιχεία. Στη συνέχεια το αποτέλεσμα στάλθηκε σε όλους. Έκαναν κάποιες παρατηρήσεις και προτάσεις και το τελικό αποτέλεσμα είναι αυτό που ανεβάζουμε εδώ.
Σίγουρα η όλη διαδικασία ήταν πολύ δημιουργική και ωφέλιμη. Μου έκανε εντύπωση που και οι δυο ομάδες φαντάστηκαν το χελιδόνι ως θηλυκό μεταφέροντας το γραμματικό γένος της λέξης από τη γλώσσα τους και ότι επέλεξαν αγόρι για ήρωα της ιστορίας τους. Σε ένα σημείο γράφουν ΄΄μάμα΄΄ όπως είναι στη γλώσσα τους και όχι ΄΄μαμά΄΄ δίνοντας έτσι μία μικρή λεπτομέρεια αληθοφάνειας και για αυτό δεν το αλλάξαμε.
Συνολικά, θεωρώ ότι κατανόησαν ιδιαίτερα το μήνυμα του συγγραφέα και της κυρίας Συντονίστριας ότι η ιστορία πρέπει να έχει μέσα την έννοια της ελπίδας.
Μαρούλης Διονύσιος
ΣΧΟΛΙΟ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ : ΄΄ Τέλη Οκτωβρίου ο καθηγητής μας στο πανεπιστήμιο κύριος Μαρούλης Διονύσης μας μίλησε για ένα διεθνές πρότζεκτ δημιουργικής γραφής. Αυτό ήταν μια ιδέα ενός Έλληνα συγγραφέα, του κύριου Ηλιόπουλου, που ήθελε να γράψει μια παιδική ιστορία για την προσφυγιά και τη μετανάστευση. Η ιδέα του ήταν να μαζέψει μικρά παραμύθια από φοιτητές διάφορων χωρών. Όλες οι ιστορίες αυτές είχαν ένα κοινό στοιχείο πλοκής, υπάρχει ένα χελιδόνι με ένα άσπρο φτερό που θέλει και μπορεί να βοηθάει μικρά παιδιά που γίνονται πρόσφυγες ή μετανάστες. Βεβαίως, αυτό μας ενδιέφερε πολύ, επειδή η προσφυγιά είναι ένα πολύ επίκαιρο ζήτημα και ιδιαίτερα τα προβλήματα των προσφύγων μικρής ηλικίας που αντιμετωπίζουν πολλά προβλήματα ψυχολογικά και κοινωνικά , γι' αυτό χρειάζονται βοήθεια. Εμείς φανταστήκαμε ότι υπάρχει ένα μικρό αγοράκι απ´την Ουκρανία, που έφυγε απ´την χώρα λόγω του πολέμου και βρέθηκε στη Μόσχα, όπου τον βρήκε το χελιδόνι και τον βοήθησε να βρει την οικογένειά του. Μετά λάβαμε το μέρος της ιστορίας από το πανεπιστήμιο Λομονόσοφ και ετοιμάσαμε ένα κοινό παραμύθι που τουλάχιστον για εμάς είναι αφορμή σκέψης και διαλόγου. Μέχρι τώρα ήταν μία πολύ όμορφη και δημιουργική εμπειρία που μας έκανε να σκεφτούμε όλα αυτά τα φλέγοντα ζητήματα.." Βαλέρια Αρτέμιεβα, φοιτήτρια 4ου έτους Πανεπιστημίου Διεθνών Σχέσεων Μόσχας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΧΟΛΙΟ ΦΟΙΤΗΤΗ: ΄΄Για την σκυταλοδρομία δημιουργικής γραφής μας είπε ο καθηγητής μας, ο κ. Διονύσιος Μαρούλης. Στην αρχή συζητήσαμε μαζί του το πρόβλημα της προσφυγιάς και των μεταναστών στον κόσμο και επίσης την επικαιρότητα σχετιζόμενη μ´αυτό το ζήτημα. Μετά εμείς κάναμε το προσχέδιο της ιστορίας που έπρεπε να γράψουμε: τα χαρακτηριστικά του ήρωα (καταγωγή, ηλικία κ.λπ.) και άλλα πράγματα που έπρεπε να περιέχει η ιστορία για να είναι λογική. Με τα παιδιά δημιουργήσαμε ένα γκρουπ στο διαδίκτυο, όπου και δουλεύαμε την ιστορία. Ως ήρωα επιλέξαμε το αγόρι από την Ουκρανία, γιατί η κρίση σ´αυτήν την χώρα είναι σοβαρή και για τη Ρωσία. Στο γκρουπ στην αρχή προτείναμε στα ρωσικά τι πρέπει να γράψουμε και μετά ο καθένας από μας έγραψε ένα μέρος της ιστορίας στα ελληνικά. Όταν γράψαμε την πρώτη μορφή της ιστορίας, την διαβάσαμε στον κ. Διονύσιο, ο οποίος μας έδωσε συμβουλές σχετικά με τη γλώσσα και την πλοκή της ιστορίας. Μετά επεξεργαστήκαμε το κείμενο εκ νέου και η ιστορία μας ήταν έτοιμη. Αυτό ήταν η πρώτη εμπειρία μας για να γράψουμε κάτι λογοτεχνικό στα ελληνικά. Μας άρεσε πολύ αυτός ο δημιουργικός τρόπος δουλειάς. Επιπλέον, η σκυταλοδρομία είναι αφιερωμένη σε ένα θέμα που είναι πολύ σημαντικό σήμερα, και έτσι μπήκαμε σε διαδικασία να σκεφτούμε πάνω σ´αυτό το πρόβλημα.΄΄ ΕΥΓΕΝΙΟΣ ΣΤΡΑΧΟΦ, 4 ΕΤΟΣ ΣΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΔΙΕΘΝΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΧΟΛΙΟ ΦΟΙΤΗΤΡΙΑΣ: ΄΄Το θέμα της επιστημονικής εργασίας μου είναι το ύφος της ελληνικής παιδικής λογοτεχνίας. Γι’αυτό το λόγο ήταν μια χρήσιμη εμπειρία για μένα το να γράψουμε μια ιστορία για μικρά παιδιά η οποία, όμως, μιλάει για τεράστια προβλήματα της κοινωνίας μας. Είναι δύσκολο το να καταλάβει ένα παιδί τι σημαίνει προσφυγικό ή μετανάστευση, διότι οι γονείς συχνά προσπαθούν να προστατέψουν και να κρατήσουν μακριά τα παιδιά τους από τις δυσκολίες της ζωής. Και ο μεγάλος στόχος είναι να τους δείξουμε τι είναι η καταστροφή, για να μην γίνουν τα παιδιά αδιάφορα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρώτον, η ομάδα μας αποφάσισε να γράψει για τον Αζαμάτ, ένα αγόρι από το Ουζμπεκιστάν. Οι γονείς του ήρθαν στη Μόσχα για να βρουν δουλειά (αυτό γίνεται πολύ συχνά). Μετά τη συζήτηση με την άλλη ομάδα, όμως, αλλάξαμε το θέμα. Και τώρα είναι μια ιστορία, η οποία έχει σχέση με την τωρινή κατάσταση αυτών των οικογενειών που βρέθηκαν μεταξύ των συνόρων λόγω του πολέμου. Πρέπει να μιλάμε για να ξέρει όλος ο κόσμος τι συμβαίνει!
Συζητήσαμε τη διαδικασία μαζί με τις συμφοιτήτριές μου, όχι μόνο στο Πανεπιστήμιο, αλλά και στο διαδίκτυο. Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε μια ζωντανή γλώσσα (αυτή είναι η κύρια δυσκολία, γιατί η ελληνική δεν είναι μητρική μας γλώσσα). Και, φυσικά, ο κ. Μαρούλης μας βοήθησε να δημιουργήσουμε την αίσθηση ενός ζωντανού ύφους.΄΄ ΟΞΑΝΑ ΛΒΟΒΑ, 3 ΕΤΟΣ ΣΤΟ ΚΡΑΤΙΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΜΟΣΧΑΣ